Klassieke en lieve meisjesnaam, één lettergreep: Trui

Ik zou zeggen: een kledingsstuk én een naam. Zoals bijvoorbeeld in Het Boek van Ot en Sien (kent iemand dat nog?): "Hee, wie komt daar aan? Het is Trui. Ze is helemaal wit. Haar muts en haar mantel, alles is wit. En aan haar klompen is de sneeuw blijven kleven. Kijk toch eens, wat veel! Ze kan er bijna niet meer op staan. 'Hoe heb je er toch op kunnen lopen,' zegt moeder. 'Trek die maar eerst uit.' Ze slaat de sneeuw van de klompen af. En Trui gaat naar binnen. Haar gezicht is nog nat en het haar plakt tegen haar hoofd. "Was het leuk?" vraagt Ot. "Nou," zegt Trui, "fijn!" Maar ze kruipt toch gauw bij de kachel. Haar kousen zijn nat en haar handen koud."

Sorry, met respect voor iedereen die dit een mooie naam vinden, een trui is een kledingstuk. Geen naam.

Mijn oma heette Trui. Als kind vond ik dat enorm grappig, maar nu vind ik het een mooie naam. Op latere leeftijd werd oma Truus genoemd. Volgens haar was Trui vooral een naam voor jonge meisjes.